गुंत्यातून सुटले मुक्त तिचे पाय 

ओल्या ओंझळीत मी टिपावे काय ?

लळा मजसी जणू मऊ दाट साय 

अशीच काही भोळी होती माझी माय..... 

मनी असे अपुरा पितृ जिव्हाळा 

जखमी काळजास साहिल्या कळा 

मजसी उरे ना मजवर ताबा 

दूरच्या देशी निघून गेले बाबा..... 

मना स्मरे मी पहिली भेट आपुली 

ही अशीच होती काही सांज सावळी

मना लागते तुझी ओढ पुन्हा सारखी 

मी वाट पाहे तुझी त्या गुलमोहरा तळी.... 

अजुनी चंद्रासी रात्र सावरे 

उरात चांदणे नभा मंडपी 

गूढ मनीचे रात आवरे

गाली हसुनी पहाट-रजनी.....  

पूर्व दिशी फुटले तांबडे 

देऊन हलकी जाग नयनी 

परसात केशरी उन सांडले 

घेऊन प्राजक्त सडा अंगणी....  

नकळत सारे आभाळ भरले 

चोही दाटला गडद रंग 

हलक्या पावलांनी थेंब उतरले 

क्षणा चेतुनी माती अंग....  

केसातून सांडला जाई गजरा 

ओठी तुझ्या तृप्त गात्र 

बहु दिसात लाभे मजला 

अशी रसिली मिलन रात्र....