माझीच एकटी मी असते कधी कधी

माझीच एकटी मी हसते कधी कधी

सोडून जाता घरटे मन राहणार मागे

सरत्या आठवणींचा बाग जळणार मागे

आरश्यास बिंब माझे नसते कधी कधी

 रेखीव चित्रे मम डोळा साचले मागे 

कोमेजला गुलाब तव काटे मज रुते 

विझला चांदवा तारे रुसते कधी कधी 

स्पर्शाने खुलला जो गंध उरे आता मागे

मज रेशमाचे बंध तुटती आत धागे 

मनी गोड आठवा फसते कधी कधी 

माझीच एकटी मी असते कधी कधी......